Jak wynika z przepisów rozporządzenia zmieniającego począwszy od 1 stycznia br. to fizjoterapeuta uprawniony do realizacji wizyty fizjoterapeutycznej (tj. fizjoterapeuta posiadający tytuł specjalisty w dziedzinie fizjoterapii lub tytuł specjalisty rehabilitacji ruchowej II stopnia, zwany dalej „specjalistą w dziedzinie fizjoterapii”, lub fizjoterapeuta posiadający tytuł magistra, o którym mowa w art. 4 ust. 4 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty, lub fizjoterapeuta posiadający dyplom, świadectwo, lub inny dokument, o którym mowa w art. 13 ust. 1 pkt 5 lit. b i c tej ustawy, potwierdzający ukończenie studiów drugiego stopnia oraz posiadający co najmniej 3-letnie doświadczenie w zawodzie fizjoterapeuty) ma obowiązek oceny stanu funkcjonalnego pacjenta i na jego podstawie zaplanowania postępowania fizjoterapeutycznego. Wyjątek stanowi skierowanie lekarza specjalisty rehabilitacji medycznej, który może zlecić zabiegi fizjoterapeutyczne.
Co oznacza, że fizjoterapeuta może “planować zabiegi”?
Powiązane pytania
Możliwość zwolnienia z opłaty składek członkowskich osób, które nie wykonują zawodu fizjoterapeuty.
Czy magister bez 3-letniego doświadczenia, może samodzielnie przyjąć, zaplanować i poprowadzić fizjoterapię pacjenta, który ma skierowanie (bez wypisanych zabiegów) od ortopedy?
Jak i kiedy zrealizować obowiązek konsultacji z lekarzem reh. leczniczej przy uzasadnionych wątpliwościach, jeśli jest fizycznie nieuchwytny na pierwszej wizycie lub w czasie trwania cyklu? Czy w sytuacji, gdzie miałoby to zaważyć na odpowiedzialności zawodowej fizjoterapeuty, powinien on napisać odmowę do realizacji poszczególnych zabiegów (całego zlecenia)?
Kto określa, czy pacjent jest pilny czy nie?
Czy osoba bez wymaganego doświadczenia zawodowego może zmieniać zabiegi na skierowaniu, przeprowadzić wizytę fizjoterapeutyczną lub rozpisać zabiegi?
Kto prawnie odpowiada, jeśli zabieg na skierowaniu przez lekarza kierującego zaszkodzi pacjentowi?